Soms is het leven gewoon kut. Dan ben ik niet me zelf word ik geprikkeld door alles en iedereen. Besef ik wat ik gedaan heb en waar ik vandaan kom. Kan het gevoel dan niet los laten dat het mij eigenlijk te goed gaat. Dat ik het niet verdien te leven. Dat ik mensen pijn heb gedaan. Op dagen als deze is het van belang te praten over deze gevoelens en ze de ruimte geven om er te mogen zijn. Het is bijna Februari de maand dat me jongste broertje stierf. Ik heb er veel last van. Vorig jaar in een veilige omgeving dit mogen ondergaan clean. Maar dit jaar moet ik het zonder die veilige omgeving ook clean doen. De gedachte dat ik dit niet kan kruipt onder me vel en laat me niet met rust. Ik vind het heel erg vervelend. Merk dat ik nergens zin in heb en alles me te veel is. Toch sta ik op bid ik tot God. Ga me douche en probeer deze dag in te gaan met een positief gevoel. Al is dat niet makkelijk ik weet dat ik het wel kan. deze tijd denk ik veel aan Portugal en hoe fijn ik het daar had. alles daar was zo ongehaast kalm en rustgevend. Ik verlang naar die veilige rust. Het gejaagde leven van ons. Het gaat nergens over we moeten dit en dat. Hier zijn maar ook daar. Ik mis de wandelingen door het mooie landschap de zon in me gezicht. In plaats van de kou en wind die ik hier voel. even sluit ik me ogen en doe rustig aan. Ik verman me en ga er toch weer tegen aan. Soms is het leven gewoon kut. Of je nou verslaafd bent of niet. Dit geld voor iedereen. Niets van dit geeft mij het gevoel te moeten gebruiken. Ik moet alleen voor vandaag rustig aan doen. Mijn herstel op nummer 1 en de rest zie ik wel. ik mis me broertje zo erg soms dat ik de pijn in me hart voel de brok in me keel en alles draait maar door op deze aarde. Het is raar maar waar. weetje dat ik hem mis is goed. En de belofte die ik hem heb gemaakt bij de handen van god. zal ik ook vandaag waar maken. Ik hoef niet te gebruiken ik zal het beste uit me zelf halen en hem eren door niet weer alles kapot te maken. Trots mag ik zijn op hoe ver ik al gekomen ben en hoe ver ik nog mag gaan. De pijn en verdriet ze mogen bestaan gebruik lost niks op. IK zeg broertje ik hou van jou mis je mega erg maar ook vandaag zul je trots naar mij kunnen kijken. Hoe ik nu leef met jou in mijn gedachte.
De handen van God waar ik eindelijk rust kreeg over me leven verleden en de dood van me broertje voor altijd in me hart. Maar nooit meer als schuld gevoel in me hooft. foto villa Ramadas Portugal de kliniek die mij me leven terug gaf.