Gedreven door wat ik wilde vergat ik wie ik was. Gedreven door de Darkside of life vergat ik waar ik heen wilde. Gedreven door Haat en angst wilde ik alles dat niet goed voor mij was. Ik deelde het gisteren op de meeting mijn Wil Had me totaal in zijn greep. Ik wilde meer geld meer macht meer aanzien meer van dit en meer van dat. Ik zag niet wat ik al had en vergat wie ik was. totaal verloren 34 jaar zwierf ik door de tijd. Met alleen maar woede angst en spijt. ik mag nooit vergeten wie ik was. maar ik mag ook niet vergeten wie ik nu ben. Ik merk dat ik best veel bezig ben met me jaar clean dat er bijna aan komt. en Dan kan ik weer trots zijn op mijn ketting me muntje om me nek dragen trots uitstralen dat clean zijn voor iedereen mogelijk is. ik kijk naar wat ik heb nooit meer naar wat ik wil zeker heb ik nog wensen. maar een wens is iets daar mag je voor werken daar hoef ik niet obsessief om te zijn. Dromen mag. Maar kijken naar wat ik nu heb is veel belangrijker. ik vergelijk me zelf graag met de Pascal van toen en de Pascal die ik nu ben. Ik ben klam Clean eerlijk vredig zonder haat dankbaar en geniet van geluk ongeluk verdriet angst en liefde. Om dat dit allemaal dingen zijn die bij het leven horen en ik leef meer dan ooit. gisteren op de meeting zij iemand ik ben moe van het lopen van een Marratton tegen me verslaving. Ik ren niet ik vecht niet ik zie mijn nieuwe leven als een lange eeuwige tot het einde der tijden reis. ik ben op reis en neem mee. ken je dat spel. ik neem mee mijn zelf liefde mijn trots maar ook mijn verslaving. want als ik die niet hand in hand mee neem door het leven. die los laat en achter me laat. zal die een sprint in zetten op het moment dat ik even slaap. en dan haalt hij me in grijpt me bij me keel en vermoord me. Het klinkt heftig en soms is het dat ook. Maar niets is het waard om dat wat ik nu Wil Heb en Ben weg te gooien voor een high een shot een hijsje een drankje of een. pil. Want zo als ik nu leef is het mooiste cadeau dat ik me zelf kan geven voor mijn 48e verjaardag. het mooiste dat ik me naaste kan geven de rust die mensen om me heen ervaren en zich niet af hoeven te vragen waar ik ben wat ik doe en wanneer zij mij moeten begraven.
