Dag 96

Pascal V Kollenburg

11 mrt 2021

Vandaag wist ik dat het een zware dag zou gaan worden. Eerst dus maar eens opstaan Mediteren en wat eten. Dan koffie peuk en gaan we naar de Dagbehandeling. Vandaag heb ik veel te vertellen ergens wil ik dat niet maar goed. Dat is me verslaving die wil zich zelf niet zwakker maken. ik rij met me auto op de snelweg en sta in de file dan ben ik er eigenlijk al klaar mee. Maar ja ik kom aan na 3 kwartier en drink koffie. dan beginnen we met de dag opening ik zeg meteen dat ik niet lekker zit. Vanavond me levensverhaal doen op de meeting en ook nog me Sla sober Punt afspraken vertellen. dat vind ik echt bagger. maar goed de therapie is daar juist voor. dan hebben we CGT en begin ik met me verhaal het is erg ongemakkelijk om te praten over je seks leven. Maar goed ik doe het wel en dat lucht op ik vertelde alles iets dat ik niet in me blog doe heb ook nog zo iets als prive. maar dat het net zo ziek gedrag is als me andere middelen verslavingen mag duidelijk zijn. ik krijg veel advies en voel me er goed bij. bij thuis komst ben ik kapot. Maar moet ook nog naar de Meeting. het gaat door me hooft ik ben te moe ga niet. maar dat heb ik nog eens gedaan en dat bracht me terug in gebruik. dus ik ga bereid me voor door wat steekwoorden op te schrijven. over me leven en dan stap ik in de auto. vind het lastig me levens verhaal. het is heftig van dag 1 tot jaar 42 krijg ik weinig goede dingen op me pad. Ik vertelde over thuis me moeder die veel drinkt dat ze me vaak vergeet me verjaardag en zulke dingen. dan begin ik over me eerste contact met een jongen dat ook dit volledig uit de hand liep en op school werden we betrapt. de leraar maakte het er niet beter op door te zeggen dat we zieken geesten waren. dan begin ik over Siem een jongen van 19 rijk knap maar ook vet gestoord dat hij me mijn eerste jointje gaf. me in de criminaliteit lokte en dat ik daar niet meer uit kwam. dat hij me vader figuur was maar me ook misbruikte. dat ik dingen heb gedaan die ik niet wilde doen maar moest doen. dan begin ik over voetbal het was me alles maar ook dat werd een fiasco. dan begin ik over school dat werd ook een fiasco dan begin ik over me zelf haat homo zijn niet willen leven. dan begin ik over de dood van me moeder dat me helemaal kapot maakt. dan begin ik over me drugs gebruik dat het totaal uit de hand is gelopen drank drugs. dan begin ik over zelfmoord en dat ik elke dag dood wil. dan begin ik over me vriend maar dat ik Weert verliet wilde niet zeggen dat ik nuchter kon leven. dat ik ook tegen hem lieg van hem steel en hem veel pijn doe. Dan begin ik over de leugens die me zo ziek maakte dat ik er echt gek van werd dan begin ik over me psychose dat ik er aan dood ga. dan begin ik over herstel maar dat ik daar ook iedereen voor de gek hield en weer terug viel dan begin ik over Afrika me laatste kans en dat ik die eindelijk eens niet verneuk eerlijk open oprecht en goed in me vel zit dat ik na 42 jaar eindelijk eens kan zeggen ik ben pascal het leven is eigenlijk best mooi. ik kreeg een prachtig applaus en heel veel mooie feedback Trots op me zelf dat ik zo open eerlijk en oprecht durfde te zijn. Het is echt weer een zware dag geweest het doet me pijn om over deze dingen te praten Nachtmerrie,s zal ik zeker hebben vannacht. Het doet me ook beseffen dat ik mega sterk ben want er zijn er weinig tot geen een die een leven als dit hebben gehad nog 42 jaar worden en zo in het leven staan als ik. Dus ik sluit me blog weer af met een mega trotse en oprechte lach tot morgen mensen bijna Weekend.