Dag 117

Pascal V Kollenburg

13 feb 2021

Goedemorgen vandaag weer een lange dag met Dagbehandeling en me Levensverhaal. Das altijd heftig me jeugd het is een horror verhaal. Maar goed. Ik weet dat het goed is. Ergens voelt dat niet zo. Het spreken over me moeder en dan meer de slechte dingen doen me altijd pijn. Nog steeds voel ik dan die zelfde pijn als toen het gebeurde. Dat ze me verjaardag vergat of zo veel liegt dat je niet meer weet wat ze nou wel en niet meende. Maar ook me eigen keuzes die zeker niet goed waren. Het herstel is het mooiste van het verhaal. wat ik zelf vandaag nog al heftig vond was de reactie van de begeleiders die waren dus muis stil. geschokt maar ook weer heel veel respect dat ik er nu nog ben. Nou dat gehad kan de rest van de dag alleen maar mee vallen. Ik vertel ook dat ik het super fijn vond weer op het veld te staan met de jeugd en zondag zelf weer ga voetballen. En dat ik buiten een dag als vandaag me leven leuk begint te vinden. Ik schrik hier zelf van maar het klopt wel. Me leven is weer leuk op momenten. Genieten van een dag Efteling of op het veld staan. Vanavond naar een Meeting toe in Helmond ook leuk. Nee alles bij elkaar weer een top dag gehad en nog steeds. Ga vandaag me 4 maanden ophalen en daar zal ik straks nog wat over schrijven. Het was weer een toffe maar ook heftige meeting. Maar dat ik me 4 maanden ophaal is wel mijn top punt echt het voelde goed we gaan langzaam aan dag voor dag weer naar de 5 maanden toe.