Dag 323 Deze dagen.

Pascal V Kollenburg

1 feb 2021

Goedemorgen en das het zeker na de helse nacht van gisteren hebben we weer super goed geslapen. Vandaag heb ik wel een extra gesprek in Veldhoven net als de volgende week en de week daarop. Waarom noem het voorzorgsmaatregelen of preventief werken. Ik merk gewoon dat ik deze maand in een achtbaan beland ben. Een van gevoelens als pijn angst trots vreugde en blij zijn. Maar dan gemixt in een cocktail die geen recept kent. Ik weet nog het eerste jaar in Herstel 2017 dus liet ik me opnemen met die dagen helemaal in de war van de angst. vorig jaar 2018 kroop ik onder een deken op de bank en bleef daar angstig liggen ik vierde niks. Nee het zijn moeilijke dagen om verslaafd te zijn. elke dag wel 100 reclames van hoe gezellig deze dagen zijn. dat is ook wel zo. Maar vandaag tijdens het gesprek met me behandelaar zij ik. ja die dagen zijn gezellig maar je ziet nooit mensen feesten met een glas appelsap of cola. Nee op tv zie je alleen maar wijn en andere drank. dat maakt het lastig. Maar goed dit jaar doe ik het dus wel anders. ik durf veel meer toe te laten te zien en te voelen dan ooit te voren. Daarom nuchter deze maand doorkomen is een uitdaging die ik graag aan ga. Me behandelaar en ik hadden het er vandaag nog over. hoe ik 12 maanden geleden binnen kwam in Den-Bosch verstrooit verward ik zag nog maar een oplossing de dood. en kijk nu 12 maanden verder waarvan 11 clean. ik geniet maar durf ook te zeggen dat ik bang ben. Ik wil zeker niet meer dood ben steeds minder verward en verstrooid. ik overleef zelfs nachten als gisteren luister steeds meer naar Kerstmuziek en geniet van de lampjes in me eigen boompje. Ja ik kijk terug naar vorig jaar deze tijd en kijk dan weer naar de toekomst. Iets dat vroeger van de ene joint tot de andere leek. Is nu gewoon morgen. alles is anders dit jaar ik ben daar zo trots op. zie steeds meer het resultaat van nuchter leven. en ja dat doet soms pijn of maakt me soms angstig maar weet je elke dag die ik nuchter begin. En nuchter afsluit is een overwinning op zich zelf. En trots zijn mag ik zeker het mag alleen nooit plaats maken voor gemak,s zucht. Ik zij het vandaag nog tegen me behandelaar geen eindstreep want dat bestaat niet. Elke dag moet ik bewust opstaan met de wetenschap dat ik ziek ben voor de rest van me leven. dat het nooit over gaat. Maar ik er mee leer leven en dus leef. Ik krijg zo bezoek ook dat vind ik leuk. En het gene waar ik zo veel last van had al jaren heb ik in eens ook onder controle al moet ik ook hier waakzaam en bewust mee om blijven gaan.