Alles is anders

Goedemorgen het is net als of ik op een wereld sta die ik niet ken. Een onbekende planeet waar ik niet thuis hoor. Gisteren kwam het gevoel echt heel heftig naar boven. Vandaag heb ik daar met me psychiater over gesproken. Die zegt dat het ergens heel normaal is ik ben leeg in me hooft. voor het eerst in 47 jaar geen trauma en schuld of schaamte is echt niet iets dat ik moet onderschatten. Ik ben nieuw echt nieuw moet dus ook me zelf de kans geven nieuwe dingen te gaan doen. Dat wat eerst heel fijn voelde kan nu totaal anders zijn. Dat wat ik eerst totaal niet wilde uit angst kan juist nu als een bevrijding voelen. Me zelf de tijd geven niet veroordelen wat ik voel ook niet in paniek raken ik mag me zelf meer de rust geven om op me gemak te kijken wat ik wel fijn vind en niet fijn vind. Ik kan niet weg lopen voor deze gevoelens die zitten in mij waar ik ook ben wat ik ook doe. Luisteren naar de rust in me hooft is best eng als ik eerlijk ben. Maar als ik me zelf de tijd geef om er mee om te leren gaan word me leven zo veel mooier dan ooit tevoren

Dus alleen voor vandaag doe ik rustig aan veroordeel ik niet wat ik voel maar zal er mee leren om gaan en ontdekken wat ik wel en niet meer leuk vind. 🙏