Als of vandaag de eerste keer was 😭

Kapot zit ik in een park tranen ik kan niet stoppen. Het voelt als of vandaag de eerste keer was. Dat vandaag de eerste keer was dat hij me verkracht. Zo voel ik me nu zo klein angstig en de helse pijn ik als kind van 13 had die verloren was eenzaam en boos op de wereld jij de enige was die ik lief had. Erger nog om jou wilde ik weer leven. En toen die hand op me been en alles wat ik doorstaan moest. Hoe kon je. 50 jaar en gvd nog hier met de pijn van thuis de pijn van hem de pijn van alles. Ik ben kapot maar goed jointje en afschakelen slapen gaat niet ik ben nog nooit zo van slag geweest als nu. En toch voelt het goed. Groei ik weer word ik sterk eet slaap en werk aan me zelf. Al denk ik wel nog steeds dat dit gevecht niet te winnen valt ga ik het toch aan. Want dat ben ik ook een strijder die nooit opgeeft. Hij die nog steeds impact op me dagelijkse leven heeft. Die gast moet ik verbannen. Maar dan de conclusie van vandaag ik ben hem. WTF. Wat bedoel je vroeg me therapeut. Nou hij heeft me in alles gemaakt zo als hij zelf is. Dus in alles alleen geef ik niet toe aan de duistere kant die zo vaak naar boven komt. Ik zal hem verslaan. Weet je van mijn peloton vroeger was Joris en de draak het symbool. Laat me dat nooit vergeten ik ben een soldaat pas als jij me dood en begraaft zal ik stoppen met vechten. Dus kom maar op ik veeg de tranen van me wang. Ik weet dat dit het moeilijkst moment in me leven gaat worden maar ik ben niet alleen ik sta sterk. Er is ook nog zo veel moois om voor te gaan. Even gegeten geslapen en nu is het 19 uur. Voel ik me anders beter maar ook rustiger. Nog steeds het zelfde gevoel ik merk dat ik mensen niet wil aan kijken. Bang voor iedereen ben ik alleen als ik zou drinken. Om deze reden ben ik gaan drinken iets dat ik al 8 jaar niet meer doe. Maar goed vandaag heftig morgen BQ ik weet niet eens of ik daar wel bij wil zijn. Ik luister muziek me gedacht zijn ergens in de jaren 90 en ik ja ik red me echt wel👍💪