begin van me boek de eerste 13 jaar.

NAMEN VAN PERSONEN ZIJN FICTIE.

My Life

De eerste 13 jaar,

Hallo ik ben pascal van kollenburg geboren op 27-06-1976 te Eindhoven. Ik heb een broer van 4 jaar oud als ik op de wereld kom. Het is warm en volgens me moeder was het een makkelijke bevalling. ze noemde me ook wel eens gekscherend Tinus plotseling. Omdat ik zo klein was na mijn geboorte moest ik dus langer blijven in het ziekenhuis. Maar eenmaal thuis was ik een vrolijke jongen. ik was een goede baby die voor weinig problemen zorgde. Me ouders zijn Peter en Tonnie van kollenburg. ik vind het nog steeds een raadsel dat ze ooit getrouwd zijn. ze kwamen van 2 totaal verschillende werelde af. Me vaders kant goede afkomst en zeer netjes en welvarend mijn moeders kant van een kamp uit Eindhoven reizigers dus. Arm en nogal vreemd van aard een familie met veel duistere geheimen blijkt later. Maar goed we wonen tot me 2e jaar in Eindhoven en daar woont iedereen van mijn familie vaders en moeders kant dus. Als mijn ouder willen verhuizen na 2 jaar om dat ze een huis willen kopen blijkt het lastig te zijn in de stad Eindhoven. Het was te duur of in een buurt waar mijn vader niet wilde wonen. Dus gingen we naar Weert een stad met toen rond de 40,000 inwoners het is een stad met vele gezichten vele wijken van arm tot rijk van Historie,en oud tot kakel nieuw. wij kwamen in de wijk Leuken te wonen een mooie kinderrijke buurt. we wonen in een rijtjes huis op de klaroenstraat 38 het was een mooi fijn huis weet ik nog. Ik had er veel vriendjes en speelde veel buiten. De problemen begonnen daar in dat huis in die wijk voor ons gezin. Ik weet niet in welk jaar exact maar het was rond me 5e jaar. Als het me opvalt dat me moeder veel drinkt ze drinkt bier de hele dag door. Het sloop er langzaam aan in met 1 of 2 tijdens het schillen van de aardappels maar al snel was het van de ochtend tot de avond. ik merkte toen dat ze steeds minder aandacht had voor mij en mijn broer. ze deed raar en was vaag in haar liefde soms mopperde ze om alles en andere keren vond ze alles goed. Als ik op school wordt gepest net als Marcel mijn oudere broer laat ik het verschil tussen ons duidelijk zien. Marcel kreeg klappen van iedereen zelfs kinderen van mijn leeftijd sloegen hem. ze noemde hem pissenbed om dat hij een zwakke blaas had. en soms in zijn bed plasten. Maar ik nou ik ben een ander verhaal ik pikte het niet. en zo ontstaat de pascal die ik 45 jaar geweest ben. Ik besloot geweld als mijn beste vriend te gaan zien. Op school was een jongen kleiner als ik maar rijk en goed in alles. als hij mij pest en mijn kleine aardappel noemt ga ik naar huis. Mijn vader die beroepssoldaat is en niet vaak thuis is was aan het werk in de tuin. Papa vraag ik pascal helpen. Mijn vader lachte ja hoor en samen werkte we in de tuin. Ik vroeg mijn vader toen waarom mensen pesten. Mij vader keek mijn aan. Nou jongen hij zucht het zit zo. Mensen die pesten zijn zwak en hebben vaak een laag zelfbeeld. da's toch raar zij ik. Mijn vader knikte dat klopt jongen. maar waarom vraag je dat. Nou mensen doen Marcel slaan en pesten hij doet niks. En nu gaan ze mij ook pesten. wat moet ik doen vroeg ik. Mijn vader keek mij aan aaide mijn over mij blonde bolhaar. Gewoon de grootste eruit pakken en vol op zijn bek slaan. Ik lachte da's goed. we lachen samen en werken fijn samen in de tuin. Ik en mijn vader lijken veel op elkaar. de volgende dag doe ik wat ik moet doen van mijn vader. ik was alleen vergeten te vertellen dat mijn leraar ook meedeed met pesten. dus toen hij goedemorgen kleine aardappel zij sloeg ik hem op zijn gezicht. Gevolg mijn ouders moesten naar school komen. Maar mijn vader verdedigde mijn ik had gelijk. Mijn vader zei luister goed ik heb mijn zoon een naam gegeven en die is pascal en niet kleine aardappel dus jij bent schuld. en als je mijn zoon nog eens zo noemt krijg je er van mij ook een. op school werd ik niet meer gepest. Ik kreeg steeds minder liefde van mijn moeder en dacht dat het door mij komt ik was tenslotte het lastigste kind. als ik mijn zin niet kreeg dramde ik door tot zij opgaf. ik werd de baas in huis de man zo voelde het toen al. Moest mijn gezin verdedigen dus als je mijn broer pesten hoe groot ook ik sloeg je in elkaar. ik werd langzaam aan onhandelbaar voor mijn moeder die alleen maar meer ging zuipen. mijn vader was soms weken weg om dat er een koude oorlog was toen. onrust tussen de wereld en Rusland. als ik 6 ben word de jongste van kollenburg geboren Paul mijn broertje is vanaf dag één mijn beste maatje niemand mag aan hem komen hij was alles voor me. ik zweer op mijn eigen leven dat ik hem zal beschermen en voor hem zal zorgen. ik vertrouw mijn moeder niet meer. ze begint ons echt te verwaarlozen en we hebben vaak geen eten of paul geen schone luier. ik doe het dan maar ik ben 6 jaar als ik leer koken omdat ik verrekte van de honger. we zijn een gezin die niet praten dus mijn vader weet hier niets van. vaak was mijn moeder te lui zat of ziek om nog iets te doen. ik heb al geen vertrouwen in de vrouwen als ik een oudere vriendin heb ik wil met haar trouwen. wist ik veel dat het nooit zou kunnen zij was al 18 jaar of zo. maar ze deed wel elke dag leuke dingen met mijn soms een ijs of we gingen naar de Efteling. maar als zij een vriend krijgt en mijn laat vallen als een baksteen dan breekt er iets in mijn ik word kwaad op alles de wereld god mijn ouders iedereen. ze liet mij vallen omdat ze een vriend had een met een motor blauw weet ik nog. Ik ren naar de schuur en pak een spijker ren terug naar haar tuin en kras over de motor met de spijker en ren weg. alleen de moeder van het meisje had mij gezien ze belde de politie. en die kwamen aan de deur. Mijn moeder was niet thuis mijn oudere broer durfde niet open te maken. ik wel had geen schrik voor niemand toen al. dus ik maak open als de agenten lachte goede dag jongen man. Heb jij iets te vertellen of is je moeder thuis. nee die zuipt zij ik. ze keken raar. mogen we binnenkomen nee ik mag niemand binnen laten en ben niet bang voor jullie hoor ik gooi de deur dicht. de agenten gingen naar de buren en die belde mijn vader. alles werd wel geregeld met de verzekering maar ik kreeg ook nog eens straf. Nou lekker hoor niemand houd van mijn en geven ze mij ook nog straf. Ik wilde toen al heel ver weg rennen van alles. ik haat mijn leven vanaf mijn 6e jaar al. klinkt best heftig om te schrijven maar goed het was wel waar. als ik dat zelfde jaar van school naar huis loop zie ik veel ophef in de straat mensen staan voor ons huis. politie er bij en mensen pakte al onze spullen en brachten die naar een container. we worden ons huis uit gezet omdat mijn moeder niets betaalde mijn vader huilde als een kind. mijn moeder was nergens te zien. ik werd alleen maar bozer op haar. Maar goed we werden door mijn vader naar mijn opa en oma gebracht er werd niets gezegd we als kinderen snapte er niets van. Veel vragen nooit echte antwoorden gehad. als we een paar dagen bij oma zitten komt pa met ma binnen gelopen alsof er niets aan de hand is nemen ze ons mee naar ons nieuwe huis. Ook in Weert de wijk Boshoven een wijk met 2 gezichten de eerste was zwaar crimineel daar durfde de politie niet alleen rond te rijden. De wijk Oda was verboden gebied voor ons dat was het eerste wat mijn ouders zeiden. Wij kwamen in de bloemenbuurt te wonen de orchideestraat 70 een nieuwbouwwijk die nog volop in aanbouw was. we wonen nu in een huurhuis betaald door het leger meteen voor dat pa zijn salaris kreeg. zo hadden we altijd een huis. mama zou nooit meer drinken nieuwe buurt huis en school. Ik begin weer een beetje op te leven als ik mag voetballen. En daar ook nog heel goed in ben ik ben klein snel en wendbaar. ik voel mijn heer en meester op het veld mij instelling van niemand kan mijn aan is de juiste. Verder leer ik mijn 2 beste maatjes voor het leven kennen. Martin en Jeffrey ze zijn net als ik brutaal en eigenwijs. ze komen ook van een probleemgezin. Martin en Jeffrey hebben alleen een moeder. De vader van Martin had ze toen hij 3 was al verlaten Martin is 1 jaar ouder als mij. Jeffrey zijn vader zat in de bak en hij was halfbloed Anteliaan Nederlands hij is exact zo oud als mij dezelfde dag geboren 27-6-76. we zijn vrienden voor het leven. thuis was het zwaar bij ons dus altijd op straat hutten bouwen en voetballen. als we 8 jaar zijn en Martin 9 zijn we de baas in de buurt iedereen had schrik voor ons. maar als we jou mochten had je niets te vrezen. we slapen bij elkaar en doen alles samen. Het begint thuis weer fout te gaan deze keer zo erg dat ik er wel 1000 verhalen over kan vertellen. Mijn moeder nooit gestopt of weer begonnen met zuipen. was extreem erg nu ze was altijd weg als ik 8 jaar wordt en die ochtend opsta krijg ik mijn eerste trauma. Het is vroeg in de ochtend als kind spring je jouw bed uit als je jarig bent. Ik was niet anders rende in mijn pyjama naar onder. In mijn hoofd zag ik slingers en was mama er ze zou mijn feliciteren en we zouden een feest hebben. Maar niets was minder waar. Ik open de deur van de woonkamer. Er was niks helemaal niets. Nog geen boterham in huis. ik ben super verdrietig voel mijn niet gewenst en haat nu echt alles het was zo erg dat ik in de tuin in mijn pyjama zit te huilen. Jeffrey was ook jarig de jongen woont tegenover mijn en was net als ik vroeg op. Hij kwam meteen naar mij toe om samen onze verjaardag te vieren. Maar ik zat gebroken in de tuin te huilen. Pascal was er vroeg hij. De jongen was vrolijk en opgewekt. hij komt langs mijn zitten. Ik kijk hem aan met tranen in mijn ogen. Niks man laat maar. Jeffrey was niet van het opgeven nee vertel. Kijk geen slingers niks. Hij troost mij ga je aankleden dan gaan we naar mij. Mama heeft cake lachte hij. ik deed dit en zat de hele dag bij hem. zijn moeder en hij deden zijn best om mijn iets vrolijker te maken maar voor mij was het gedaan ik wilde vanaf die dag hier niet meer zijn. Mijn vader kwam thuis rond 5 uur en had mijn moeder al gehaald uit een of andere kroeg. hij kwam bij Jeffrey aan de deur maar ik wilde niet meer mee. Ik kwam alleen nog thuis als mama weg ging zei ik. ze was mijn moeder niet meer ik haat haar schreeuwde ik. Niet dat het enige betekenis had voor haar. Nee ze maakte het alleen maar erger. Ze was dronken elke dag ze vergat alles zelfs Paul mijn jongste broertje werd de dupe. als ze dan weer een moment van nuchterheid had smeekte ze om vergeving. Mijn vader was zwak vond ik hij trapte er elke keer weer in. het is 1985 als ik op school mama dag heb ik ben 8 jaar bijna 9 alle moeders komen naar school samen eten en spellen doen. ik had die ochtend al door dat die van mij er weer niet bij zou zijn. ze was weg al dagen. niemand weet waar ze dan uithangt. onderweg naar school moet ik iets verzinnen ze gaan zeker vragen waar mijn mama is. dus besloot ik te liegen. Mijn vader had ooit gezegd dat ik nooit de waarheid mocht zeggen over mama. dan konden we uit huis geplaatst worden. Dus ik lieg vertelde op school dat mama een ongeluk had gehad met de brommer. zo leer ik te liegen en ben ik steeds meer de jongen aan het worden die extreme shit gaat doen en mee gaat maken. Ik zit vol haat angst om mijn moeder te verliezen maar ook woede naar mijn ouders toe. ze waren geen kinderen waard. mijn oudste broer leeft in een wereld die niet bestaat liegt alles bij elkaar om maar niet de realiteit te zien. de kinderen op school maakte tekeningen voor mijn moeder die gewoon zat te zuipen en niet in het ziekenhuis lag. ik werd hier alleen maar kwader om. als je mij nu aan kijkt en het mij niet bevalt schop ik je meteen in elkaar ik word steeds gewelddadiger vol haat leef ik als kind. Het enige waar ik van geniet was voetballen de geur van het natte gras op zaterdagochtend maakte mij blij maakte mijn mens. ik was er goed in en werd gewaardeerd Opa de vader van mijn vader reed elke zaterdag 35 km heen en terug om te kijken hij was mega trots op zijn kleinkind. de jaren gaan snel als het 1986 is ik ben 10 jaar oud en Jeffrey en ik gaan Martin ophalen. Iets dat eigenlijk niet mag want Martin woonde in de wijk Oda daar waar we nooit mochten komen. Maar wij hadden geen regels we deden waar we zin in hadden. onderweg vinden we op staat een pakje met 3 sigaretten ik pakte het. we lachte en deden er samen een in onze mond rookte nep. als we bij Martin komen lachte hij de jongen had slecht geslapen zij hij. Er was geschoten in zijn straat. echt zijde Jeffrey en ik. Ja man kom hij nam ons mee naar de plek er was lint rood met wit gespannen en we vonden het mega spannend. als ik weer aan de sigaretten denk. Vroeg ik of Martin vuur had. Nee man ik mag niet met vuur spelen zij hij en keek ons dan altijd heel serieus aan. hij pakte iets uit zijn zak het was een aansteker gast lachte ik. we beginnen met roken het was vies en ik werd misselijk hoeste mijn longen uit mijn lijf maar ik voelde mij ook stoer. we lopen naar ons toe. waar we altijd aan het spelen waren in onze buurt had je veel struiken en we bouwen er een hut. als we die avond bij mij frietjes eten zeggen we tegen mijn vader dat we een hut aan het bouwen zijn. Mijn vader vond dat cool en gaf ons spullen. De hut werd een ding een plek waar we ons veilig voelde en onszelf konden zijn. we kwamen er elke dag. ik moet naar een school voor moeilijk opvoedbare en lerende kinderen. Niet omdat ik dom was maar omdat ik mijn niet meer kon concentreren op school. Soms lag ik nachten wakker zorgen maken over mijn moeder en wie er dan voor ons moest zorgen. Als ze dan ook nog eens belde in de avond is het klaar ik ga er iets aan doen had ik besloten. Ze belde die bewuste avond ik pak de telefoon op met Van kollenburg zij ik. Ja hier met je moeder ze had weer gezopen dat hoorde je aan haar stem. op de achtergrond hoorde ik de stem van het station roepen de trein van Eindhoven naar Weert vertrekt om 18:10. Mijn moeder zij tegen mij dat zij er een einde aan wilde maken aan haar leven. Weetje ik was zo klaar met dat wijf dat ik ze doe maar. Dan zijn we eindelijk van jou verlost ik was 10 jaar oud da's echt niet normaal. Ik hing op en speel met Paul alsof er niets aan de hand was. als mijn vader thuis komt zeg ik mama is dood. Wat zijn mijn vader ze is dood ja lachte Paul. Niet wetend als 4 jarige wat hij zij. Mijn oudste broer zat zoals altijd op zijn kamer in zijn wereld van de computer. het domme van mijn vader was altijd dat hij haar ging zoeken en wij mee moesten. we reden dan soms de hele nacht rond van kroeg naar kroeg. Ik werd hier zo kwaad over. Het was genoeg papa je moet scheiden van mama ze is niet goed voor ons. Mijn vader die zelden huilde stopt de auto huilden en reed er na naar huis. de sloten werden die nacht nog vervangen. Ik voelde eindelijk een soort van rust. Pa was eindelijk wakker zo leek het. er gaan weken voorbij er is rust in huis we horen niets van mijn moeder. Papa heeft 2 bannen om alles goed te maken wat mijn moeder had verknalt ze had schulden bij minimaal 20 kroegen. we hadden een oppas die leerde mij mijn weer te focussen op school en niet op mijn haat. Ik zit op de schakel in Weert en mijn cijfers vliegen omhoog. als het Kerstmis 1987 is ik ben 12 jaar als dat wijf want zo zag ik mijn moeder toen. weer aan de deur stond ze wilde binnen maar had geen sleutel ze zag er super slecht uit kon amper op haar benen staan. Ik was rustig maar Paul en Marcel waren in paniek ze wilde haar binnen laten. Ik stuur ze naar boven. gek genoeg luisteren ze naar mijn. Ik doe dan iets dat had ik veel eerder moeten doen denk ik. Ik maak de deur open duw haar op de grond en sla haar met mijn vuist in haar gezicht. Ik zeg tegen haar dat als zij niet stopt met drinken dan maak ik haar dood. Ik ben 12 jaar het is ziek om te schrijven of lezen maar het is de harde waarheid. mijn vader komt thuis als de politie op hetzelfde moment aan komt. mijn moeder had zich gemeld daar. ze had een drankprobleem en wilde hulp. WTF nu pas. Ja voor mij kwam dit te laat ik kon haar geen nieuwe kans meer geven. Maar papa wel. die kerst was raar naar opa zonder mama naar de kerk zonder mama kerst eten zonder mama. Paul was vaak verdrietig en vond dat ik mam niet had moeten slaan. Marcel was trots op mijn hij zij dat ik deed wat pa jaren geleden al moest doen. Maar goed het jaar waarin alles verandert breekt in 1989 het jaar waar mijn moeder echt herstel pakt Naar Meetings van de AA gaat en in Januari naar een kliniek gaat in Apeldoorn. Maar ook het jaar dat ik gestoorder dan ooit wordt als kind. Het jaar waar ik Siem ontmoet. Het is januari koud buiten en ik zit alleen buiten op een bankje in de kou. Ik huil want mama is net weg naar de kliniek maar ik heb ook iets bij mezelf ontdekt waar ik niet mee wil en kan leven. Ik was ineens van de ene op de andere dag verliefd geworden op een jongen uit mijn klas. als ik daar op dat bankje zit komt hij de jongen die mijn hele leven verandert voorgoed. hij komt dichterbij ik veeg snel mijn tranen af maar ze blijven komen. hij staat ineens voor me. Het is een lange gespierde jongen met een lijf dat me meteen gek maakte zijn zwarte halflange haar en groene ogen. hij lachte zijn glimlach was stralend wit en mooi. Hey wat doe jij hier zo alleen in de kou. en waarom huil je. Ik wrijf mijn tranen weer af. en lachte naar hem gewoon. De jongen komt langs me zitten. zijn gouden ketting en vet mooie zegelring met 2 gouden letters vielen me meteen op. de letters FM zag ik staan. ik kijk hem aan en op een of andere rare manier vertrouwde ik hem en vertelde alles. de jongen pakte een sigaret en stak die aan. Mag ik er ook een vroeg ik. Gast hoe oud ben je vroeg de jongen. 13 en rook jij al ja zeker. hij gaf mijn een sigaret en keek hoe ik die aanstak en mijn eerste hijs nam. ik blaas door mijn neus uit. Hij lachte vet. weetje ik heb wel wat voor je om je goed te voelen lachte de jongen. en stelde zich voor als Simione Maar ik mocht Siem zeggen. hij gaf mijn een lange vreemd gevormde sigaret hier en stak hem aan. wat is dat vroeg ik. Een kruidensigaret lachte hij weer. ik neem een hijs hoest de longen uit mijn lijf maar het gevoel dat was wat ik wilde. Mijn hoofd was stil ik voelde alleen maar geluk. Ik lachte lekker en nam weer een hijs. Ik ben Pascal trouwens en we praten even. Dan gaat hij kijkt nog zeker drie keer om naar mijn. als ik thuis kom lig ik stond op mijn bed ik vond het een heerlijk gevoel. ik had nog 2 van die sigaretten gekregen. als Jeffrey en Martin aan de deur staan gaan we samen naar de hut en ik leer ze beloven dat wist ik toen nog niet. we lachte en lachte alles was leuk het was tof. als zij naar huis gaan voelde ik mijn weer alleen ik voelde mijn anders dan andere en had het gevoel er met niemand over te kunnen praten. als ik naar huis ga zit ik op mijn kamer. Marcel mijn broer komt en kijkt mij aan was er broertje. Ik kijk hem aan als je kriebels hier hebt vroeg ik en wijs naar mijn buik was dat dan. Hij lachte dan ben je verliefd toen brak er iets in mijn. Ik als gelovige jongen ging graag naar de kerk las in de bijbel en geloofde dat god ons had gemaakt om een gezin te krijgen. dacht ineens wat ik ben verliefd op een man. Dat kan toch niet dat is duivels. ik huil de hele nacht vraag god waarom. waarom heb ik dit kut leven een kut moeder en dan maakt hij mijn ook nog anders dan andere. Het is zaterdag ik moet vandaag heel goed zijn op het voetbalveld. Want er komen mensen kijken naar mij en nog 2 spelers van onze club. Mensen van VVV en Willem II. dus ik douche mijn zet mijn beste masker op dat van een gelukkig kind. Ik was mij toen echt niet bewust van maskers hoor da's iets dat komt pas veel later in mijn leven. Ik speel de sterren van de hemel scoor 5 keer en een met een omhaal zoals van basten hem maakte vorig jaar. Ik word gevraagd voor VVV en Willem II. Thuis kom ik zo trots aan dat ik meteen opa belde die niet kon komen kijken. Ik vergeet zijn woorden nooit meer. Luister Pascal Je Bent een van Kollenburg die van Oorsprong uit Tilburg komen de stad van Willem II dus als ge ergens gaat voetballen is het daar. Oke opa ik luister altijd naar de man die mijn diepste respect had. de selectie staf kwam bij ons thuis ik had op een vreemde manier mijn cijfers zo omhoog gekrikt op school dat ik VWO c niveau kreeg. Dus ze waren dol van geluk daar in Tilburg ik mocht spelen. in de D1 begin ik dat seizoen. trots loop ik met mijn Trainingspak van die club door de buurt iedereen in de straat sprak er over. Ik was toen het gelukkigste kind in mijn hele leven echt. alleen zou alles veranderen die zomer de zomer van 1989 was er een die vergeet ik nooit meer.