De dag vd dood

Goedemorgen deze kop klinkt heftiger dan hij is. Maar vandaag stond ik op en dacht aan de dag van mijn wederopstanding. Die ene dag in December de dag dat ik een naald in me arm zetten en dood ging. Het was het verkeerde middel. Het was 24 december 2020 Ik weet nog goed wat er toen gebeurde. Ik zet die naald in me rechter arm en bam meteen ben ik in de Hel ik ga ram fout. En zit in een bad trip. Me hart stopt met kloppen en ik ben even dood. Ik sta voor de poort van de hemel. Als een stem zegt ga terug het is jou tijd nog niet. Ik kom bij. Ben ziek mega ziek. Mensen om me heen hebben me leven gered. Ik ga naar bed het is de volgende ochtend als ik opsta en voor de eerste keer Portugal bel voor hulp. In januari 13e 2021 vlieg ik voor de eerste keer. Verslaafd aan heroïne crack cocaïne wiet en 3mmc. Ik werk 8 weken mega hard aan me zelf. Ga terug naar huis en val bijna terug. Mijn hogere macht die me terug stuurde heeft me dealer op vakantie gestuurd. Ik kon die dag niet terugvallen. Maar goed ik ga naar een hotel. Vakantie park en in juni kom ik hier in het safe house waar ik nog woon. 17 maanden 3 weken en 2 dagen hield ik me zelf clean maar was niets van dat wat ik nu ben. Het is juli 2023 als ik terug val. 3 keer gebruikt zag ik het weer gebeuren. Ik pak de telefoon en vraag Portugal weer om hulp. Nu 160 dagen verder. Ben ik pas echt klaar met het verleden nu praat ik over echt alles me schuld me schaamte me pijn maar ook de dingen die leuk zijn. Vandaag denk ik aan die dag dat alles begon en ik de reis van me herstel begon. De dag van mijn heropstanding. Zacht dalen me knieën naar de grond bid ik tot God. Dank ik het zorgbureau maar nog meer ben ik trots op wat ik nu ben. Wie ik nu ben en waar ik voor sta dus deze dag lach huil bid en bewonder ik het leven 🙏❤️