De tijd. 23-2

wat gaan de dagen toch snel. Vroeger als kind vond ik de dag soms zo lang duren. vol pijn angst haat en zo veel meer ging ik door het leven. met gebogen hooft hoopte ik op een snel einde. Het was vechten tegen de hele wereld en niemand begreep wat ik door maakte. Allemaal verleden tijd en dat voelt als eeuwen geleden. De tijd vliegt maand 2 van dit jaar zit er al weer bijna op nog even en dan is het Maart. ik wil steeds meer doen en langzaam aan vul ik me dagen weer zo als voor me ziek zijn. Het gaat gewoon door het leven de aarde draait zijn rondjes of je mee draait of stil blijft staan. Hangen in het verleden is achteruit gaan. Maar soms vind ik vooruit kijken ook niks. Toch pas ik me goed aan doe ik wat ik moet doen. Weetje vaak is het gewoon leven. en daar ben ik al heel tevreden mee. De tijd gaat snel en ik kan maar een ding doen met die tijd mee gaan. Gewoon doen wat me gevraagd word soms iets meer soms even iets minder. ik herstel goed en ben daar heel blij mee. alleen vandaag regent het en ga ik niet op de fiets naar de Dagbesteding maar ik heb ook een afspraak met me sponsie en daar moet ik wel heen even kijken hoe ik dit ga oplossen. met de trein is een optie ik kijk wel even. Verder gaat het goed doe ik me ding en laat ik nog steeds bepaalde dingen. zo gaat ook vandaag de tijd weer snel en ben ik zo weer in het weekend beland trotser elke dag weer ga ik door. ik zeg trots ik hou van me zelf en tot morgen denk goed na de tijd gaat door doe er iets nuttigs mee.