Extase van innerlijke rust. 4-3

Soms moet je accepteren dat er dingen moeten veranderen. Hier in dit huis moest iets veranderen ik had niet zo goed door dat er spanning hing die mij zo nadelig beinvloeden. Vandaag merk ik aan alles dat ik veel beter heb geslapen. Voor het eerst in lange tijd word ik wakker om 7 uur. Heb geen nachtmerrie gehad en heb aan een stukdoor geslapen. ik denk dat dit de eerste keer is in maanden. De spanning die hier hing was voor mij dacht ik niet zo goed voelbaar. Maar ik denk dat ik me daar in heb vergist. Ik ben fris en vol goede zin opgestaan. Dat iemand dit huis moest verlaten om dit te merken. Vind ik op zich best wel vreemd. Maar alles wijst er op. Ik kwam deze ochtend onder geen rommel gewoon een rustige keuken dit soort dingen zijn heel belangrijk voor me merk ik nu. ik ben in de serre gaan zitten de vogels fluiten ik zet koffie en geniet van de innerlijke rust die ik ervaar. Een extase van rust hangt in dit huis nu. Echt wel fijn ik hoef zo als iedereen het zegt me niet schuldig te voelen hoe zeer ik die ander waardeer ik moet me zelf en me andere huisgenoot beschermen. Hij werkt ook hard aan zich zelf en is een rustige maar aangename persoon. Ik werk ook hard aan me zelf en denk dat ik ook best wel aangenaam ben. al kun je dat niet over je zelf zeggen. Soms is verandering nodig om te beseffen dat de situatie waar in je zat niet zo gezond was. Ik wil deze week echt meer gaan doen bewegen en weer actief werken. Na me ziekte periode vind ik het lastig weer op te starten merk ik. zoek me weg in dit proces en dat mag ook gewoon. Vandaag een jaar geleden zat ik eigenlijk in een soort van het zelfde proces hoe ga ik van Portugal weer naar huis. Kon ik me huis nog wel aan. en wat ging er allemaal gebeuren. de spanning was toen voelbaar. Maar als ik dan dacht aan de lessen die ik geleerd had. en met me kop koffie in de ochtend zon zat voelde ik het zelfde als nu. Een Extase van innerlijke rust. Hoe kan ik niet geloven in een macht groter dan ik zelf. als ik dit ervaar dat is onmogelijk want ik had nooit rust was altijd gejaagd altijd bezig met het volgende probleem optelossen of juist te veroorzaken. Vandaag de dag heb ik daar geen last van. Ik mag gewoon leven vandaag laten komen wat er komt. er op dat moment mee omgaan of het aan de kant zetten om dat ik het niet kan veranderen. Super trots mag ik zijn op het mens dat ik geworden ben. En op het mens dat ik nog ga worden. Herstel is zo mooi als je doet wat je moet doen.