Me moeder & ik. 28-2

Vandaag zijn me gedachte bij jou wat meer dan anders. De moeder die ik zo heb gehaat en ook zo veel van hield. Ik vergeet de dingen nooit meer die jij mij hebt aangedaan. Maar ik vergeet ook nooit meer wat je wel voor me hebt gedaan. De eerste 13 jaar was je er nooit. Lag ik als kind te huilen in me bed. Waar was je nu toch weer. welke kroeg zat je deze nacht. Kwam je nog ooit thuis. zorgen die een kind niet nodig had je gaf ze mij toch. God wat heb ik je gehaat. elke keer weer met papa de auto in op zoek naar jou. die nachten dat je belden met leugens en dacht dat ik het niet door had. Toen jij de weg zag die ik nu zie. Veranderde jij je werd een vrouw een moeder maar dat was te laat om mij te redden van het lot dat boven mijn hooft hing. Jij werd clean in het jaar dat ik begon met drugs. Blowen en altijd gejaagd op de straat. Jij had het wel door zocht een weg om mij te bereiken. Maar je duwde me alleen maar verder weg. Mama de dingen die ons leven zo anders maakt ze zijn het zelfde. Jij ging werken maakte er iets van je was net zo oud als ik in Herstel. Je probeerde me te helpen maar ik was zo verloren zo verslaafd. Pas toen je stap 9 met mij deed. snapte ik dat onze levens zo het zelfde waren. Jij jaren misbruikt door je eigen broer. Ik jaren misbruikt door me beste vriend. we konden er niet over praten. Vandaag de dag denk ik anders over alles wat er gebeurd is. Gaf jou de schuld van alles. Maar dat is niet eerlijk. Het leven is gegaan zo als het ging. op dagen als deze wil ik je het liefst een knuffel geven en nooit meer los laten. Mijn gedachte zijn bij jou mama. Ik hou van jou. Ik loop in jou schoenen volg een ander programma maar met de zelfde koers. Clean leren leven zonder mama ik vind het soms heel lastig. Hoe stoer ik vroeger ook was ik was graag bij jou toen je clean was. lag dan op jou schoot als tiener en jij wreef zacht over me hooft. Ik denk dat jij het zelfde gevoel had schuldig over wat mij was overkomen. Maar goed mam ergens ben ik trots jou zoon te zijn. Niet kijkend naar de jaren dat je er niet voor me was. Maar naar de leuke jaren toen je wel een mama was. Jij en ik zo het zelfde dat ik het soms ook eng vind. onze levens zijn een 2 baan,s weg die we samen volgen al ben je niet meer hier ik voel je wel. Trots mag je kijken naar jou zoon die ook de weg van Herstel loopt het betere uit zich zelf haalt elke dag weer. je hebt veel fout gedaan maar een ding heel goed gedaan jij hebt laten zien dat de weg van Herstel bestaat en dat als je die volgt je een nieuwe manier van leven mag vinden. die weg heb ik gevonden dankbaar en vol liefde kan ik nu aan jou denken. Mijn herstel en trots is wat ik jou nu kan schenken mama ik hou van jou rust in vrede het is goed zo.