Oud Of Nieuw 24/3/21

Op dagen als deze vraag ik me hard op af was ik beter af toen ik nog elke dag gebruikte. dat klinkt echt heel raar maar weetje. Ik had toen werk werkte goed en was nooit ziek. Katers van de Whisky kende ik niet. Gaar opstaan zo als ik nu doe deed ik toen niet. Nee ik werkte was trainer fietsten had een auto een gezin. Ik had zelden slechte zin. Ik was altijd op tijd. Opgewekt en zelfverzekerd nergens bang voor. Nou ja negens das ook niet waar. Ik was bang om te leven. Maar even echt serieus. Leef ik nu dan zo goed zo mooi. ik ben alles kwijt geen werk geen voetbal geen leuke dingen. Alleen maar angst voor de vijand die mijn hoofd in iedereen ziet. Zelfs me vader wil me vergiftigen als hij me thee inschenkt. Ik vind het echt een lastige vraag. Want ja ik voel hoor en zie nu alles. Maar dat alles wil ik dus niet zien. Demon,s langs me bed die me wakker houden de dode noem ik ze. Die staan vaak aan me bed ze zeggen nooit iets kijken alleen maar als ik de deken over me hooft trek zijn ze weg maar ik voel hun ogen nog naar me kijken. Ik kan niks ik kan niet Fietsen door me medicijnen ben ik zo sloom. 3 km en ik ben kapot. ik kan geen boek lezen of een serie kijken. het enige dat ik kan is de hele dag half gestoord door het leven gaan. Was het vroeger beter NEE dat denk ik toch ook weer niet. Bedoel toen deed ik alles op de automaat. Niks voelen was wel 100% makkelijker dan dit allemaal voelen en mee om moeten gaan. deze ochtend wilde ik me scheren ik zie gewoon in de spiegel dat me ogen bloeden er stroomde bloed uit. Ik doe wat water door me gezicht het is weg geen bloed te zien. Maar zulke dingen gebeuren dus steeds vaker. ik zie dingen die er niet zijn. voel dingen die er niet zijn. Ik word gekker met de dag voel ik en niemand kan me helpen. De artsen zeggen me dat gisteren zelf we kunnen je niet meer helpen klaar. dat kwam binnen maar vandaag voel ik dat pas echt. Heb ik spijt dat ik gestopt ben met gebruik dat ik leefde in een roes en dat het me wel beviel. Nee mensen spijt heb ik niet. Maar het voelt wel heel onterecht aan. Ik die me leven heb geven voor land en volk. Moet toch door door met wat leven nou als je dit leven noemt. Het raakt me diep in me hart. en weet ik ik blijf die strijder hoor na de douche toch maar die medicatie genomen. Dan maar weer een dag Vlak en half dood door het leven. Het is nog iets in ieder geval. van beide slechte kanten de beste. Ik ben zo verdrietig zo moe zo klaar met dit alles kon ik maar even heel even bij me moeder uithuilen even tegen haar lichaam veilig zijn. Mensen ik doe me best vandaag maar dit gaat geen maanden duren hoor. Dan is het wel klaar voor me. ook een strijder komt ooit een strijd tegen die hij verliest. Maar goed niet vandaag das zeker ik ga er weer voor waarvoor geen idee maar dat ik door moet gaan is zeker. Maak er een fijne dag van dat zal ik ook proberen.