Steeds dichterbij 🏴🥹

Goedemorgen toch maar. Om dat ik het gewoon goed doe. Deze hele nare situatie doorstaan is iets dat me mega veel energie kost. Emoties worden me soms te veel huilen mag van mij. Maar probeer het niet de hele dag te doen. Vandaag heb ik als afleiding 25 pannenkoeken gebakken voor de jongens van de dag besteding. Dat voelde ook best dubbel om dat ik het vroeger met haar ook deed. Weet je het besef dat het dichterbij komt vind ik zwaar maar ook wel weer mooi. Ik denk veel aan de leuke dingen die we als gezin hebben mee gemaakt. Ik probeer te leven al vind ik dat heel lastig. Me lichaam houd het wel me geest wil steeds vaker niet voelen dat kan natuurlijk niet. Het is aan de ene kant heel fijn om te voelen. Maar aan de andere kant doet het ook heel erg veel pijn. Pijn die ik echt voel zo als het hoort. Maar liever niet voel. Vandaag ga ik naar de meeting nu ik weer even rust heb rollen ze weer die tranen die ik niet wil laten zien. Maar verstoppen kan ik hier niet. Dus laat maar rollen dan. Het mag ook pijn doen. Iemand verliezen waar ik zo veel van hou is echt een zware beproeving voor me herstel. Maar goed ik doe het wel huilen lachen bakken das het leven weet je. Ik ga niet dood ik zal na zaterdag door moeten de vader voor me kinderen zijn. De opa voor Jason James en Kelly zijn. Maar ook de rouwende papa opa en ex vriend. Soms kruipt er angst in me lichaam. Niet om terug te vallen maar om alleen over te blijven als alleenstaande vader opa door het leven te moeten gaan. Kan ik dit wel zonder de altijd wijze raad van me ex. Maar goed ik zal sterk zijn. En naar mijn beste kunnen aanpakken wat ik moet aanpakken. Ik zal er voor ze zijn zo als zij er ook voor mij zijn.